Postaram się omówić jaki jest cel działań restrukturyzacyjnych. Ustawa przewiduje możliwość zawarcia układu w drodze czterech postępowań restrukturyzacyjnych:
1) postępowania o zatwierdzenie układu,
2) przyspieszonego postępowania układowego,
3) postępowania układowego,
4) postępowania sanacyjnego.
Cel działań restrukturyzacyjnych, wspólna cecha postępowań?
Zasadniczym elementem wspólnym dla postępowań jest układ, czyli reorganizacja zobowiązań dłużnika za zgodą większości wierzycieli. Różnią się jednak zakresem ochrony dłużnika przed wierzycielami i uwzględnieniem procedur restrukturyzacji majątku dłużnika, a także sposobem zarządzania przedsiębiorstwem i zatrudnienia. Czynnikiem determinującym, będącym jednocześnie kryterium selekcji, jest poziom wymaganej przez dłużnika ochrony przed działaniami wierzyciela oraz związane z tym koszty ponoszone przez dłużnika – m.in. poddanie się w tym zakresie kontroli sądowej i wierzycielskiej. Zakres dostępnych postępowań pozwala na wybór takiej formy restrukturyzacji, która odpowiada unikalnym potrzebom konkretnej spółki w konkretnej sytuacji finansowej. Im wyższy poziom ochrony dłużnika przed wierzycielami w ramach danego postępowania restrukturyzacyjnego, tym większe są ograniczenia w jego uprawnieniach zarządczych.
Jak liczymy większość do zawarcia układu? cel działań restrukturyzacyjnych
Celem działań restrukturyzacyjnych jest proces obliczania większości potrzebnej do osiągnięcia porozumienia czyli zawarcia układu. Każde z czterech postępowań zmierzających do restrukturyzacji posiada ten sam wykaz wierzytelności objętych układem, propozycje restrukturyzacji, zasady i skutki sfinalizowania i zatwierdzenia układu, a także zasady zmiany i usunięcia układu . Różnią się jednak podejściem do obliczania większości niezbędnej do sfinalizowania porozumienia. Zazwyczaj większość stanowią wierzyciele biorący udział w głosowaniu (wraz z przyśpieszonym, układowym i restrukturyzacyjnym), dopiero w procesie zatwierdzania stanowiska większości (i stanowiska częściowego) liczy się od liczby i łącznej wartości wierzytelności objętych głosowaniem zarejestrowanym.
Wierzytelności sporne – o co chodzi? cel działań restrukturyzacyjnych
Zasadą ograniczającą swobodę wyboru w postępowaniu jest łączna liczba roszczeń tzw. wierzytelności sporne. Jeżeli odsetek ten jest niższy niż 15%, dłużnik może wybrać pomiędzy zatwierdzeniem układu tj. uproszczoną restrukturyzacją, procedurą przyspieszoną lub w razie potrzeby głębszą restrukturyzacją obejmującą naprawę przedsiębiorstwa – postępowanie układowe lub jego sanację. Jeżeli zadłużenie przekracza 15%, dłużnikowi przysługuje jedynie wybór pomiędzy procedurą stworzenia listy zadłużenia a procedurą restrukturyzacji zadłużenia. W tych dwóch procedurach stosowana jest procedura spisu wierzytelności.
Dlaczego próg 15% wierzytelności spornych jest istotny?
Ustawodawca przyjął 15% próg sporności dla procedur niewymagających spisu wierzytelności, mając na celu zapewnienie, że w każdej sytuacji decyzję podejmie większość wierzycieli. W sytuacji, gdy do zawarcia umowy konieczne jest uzyskanie zgody wierzycieli posiadających co najmniej 2/3 całości długu (art. 119 ust. 1 ustawy), nawet pominięcie wszystkich wierzycieli posiadających sporne długu (art. 120 ustawy) skutkuje wydaniem decyzji przez posiadaczy co najmniej ponad 51% ogółu wierzytelności.
czytaj także: